ನನ್ನಲ್ಲೆ ನಾನಿದ್ದೆನೌ ತಾಯೆ / I was engrossed in myself mother

ನನ್ನಲ್ಲೆ ನಾನಿದ್ದೆನೌ ತಾಯೆ

 

ನನ್ನಲ್ಲೆ ನಾನಿದ್ದೆನೌ ತಾಯೆ

ನನ್ನೊಳಗಿರುವ ನನ್ನ ನಾ ಮರೆತೆ

ಸಿದ್ಧಿಯನರಸಿ ಅಲೆದೆನೌ ತಾಯೆ

ಆತ್ಮಜ್ಞಾನವನರಿಯದೆ ಹೋದೆ

ದಿನವೆಲ್ಲ ಅಲೆದ ಹಕ್ಕಿಯು ತಾಯೆ

ದಿವದಂತ್ಯದಿ ಗೂಡಿಗೆ ಹಿಂತಿರುಗುವುದಲ್ಲವೆ

ನಿನ್ನ ಪಾದಗಳಿಗೆ ಮರಳಿದೆ ತಾಯೆ

ಮರುಳ ರಾಮನಿಗೆ ಆಶ್ರಯವ ಕರುಣಿಸಿದೆ

ಪಾದಗಳಿಗೆ ನೆತ್ತಿಯನೊಪ್ಪಿಸಿದೆನೌ ತಾಯೆ

ನಖಗಳಲಿ ನನ್ನನೆ ನಾ ಕಂಡೆನು

ಪಾದಗಳನುಗ್ರಹವ ಕರುಣಿಸಿ ತಾಯೆ

ಆತ್ಮದರುಶನವ ತೋರಿಸಿದೆ

ನಿನ್ನ ಕರುಣೆಗೆ ಮಿತಿಯುಂಟೆ ತಾಯೆ

ಪಾದಾಶ್ರಯವಿಲ್ಲದೆ ಬೇರೇನು ಬೇಕಿಲ್ಲ

ಅಲ್ಲಿಯೆ ಆತ್ಮನಿರುವ ತಾಯೆ

ಅಲ್ಲಿಯೇ ಪರಬ್ರಹ್ಮನೂ ಇರುವ.

 

--------ರಾಮಾಂಜನೇಯ

I was engrossed in myself mother

 

I was in myself mother [I was overcome by my ego]

I forgot the “I” in me [I forgot my true-self i.e., Atman]

I roamed around seeking realisation

But failed to understand the knowledge of [in] self

Doesn’t the bird that flies about all day

Return to the nest at the end of the day

So did I return to your feet mother

You granted shelter to this fool Rama

I offered my head at your feet mother

And saw myself reflected in your toe-nails

Bestowing the kindness of your feet mother

You showed me a glimpse of my self [Atman]

Is there an end to your kindness mother

Shelter of your feet is all that I seek

The Atman resides there mother

As does the para-Brahman

 

---------Ram Sharaph